Brief: Oscar et la dame Rose.

Beste vriendin.

Voor het vak rzl bekeek ik onlangs een film ‘Oscar et la dame Rose.’ De film gaat over een een jongen, Oscar, die ernstig ziek is en ontdekt dat hij zal sterven. Zijn ouders zijn bang dat hij zal sterven en daarom bezoeken ze hem niet zo vaak. Op een gewone dag komt er plots een dame, Rose, langs die pizza's verkoopt. Oscar borst tegen Rose aan maar zij doet nogal brutaal tegen hem en loopt daarna weg. Na verloop van tijd wil Oscar met niemand spreken, behalve de dame Rose. Na lang aandringen van de verpleegsters, stemde de dame toe en ging ze één keer met Oscar praten. Na die ene keer, keert ze toch weer terug naar het ziekenhuis om Oscar te bezoeken en zo ontstaat er een echte vriendschapsband tussen hen twee.

Ik moet eerlijk toegeven, de film begon zeer traag en ik had weinig zin om te kijken tot ik op een bepaald moment een aantal spreuken hoorde langs dwalen. Een aantal zinnen deden me denken aan de zin van het leven en vanaf toen had ik het gevoel dat deze film toch een sterkte boodschap bevatte. Een inspirerende boodschap die ik nu, in deze brief, met jou wil meegeven. Dit doe ik om te beginnen met drie kernwoorden: sententie, angst en kracht.

Er waren enkele fragmenten waarin ik mezelf herkende. Sommige herkenningspunten staan ook beschreven bij mijn drie gekozen situaties maar er waren er nog enkele zoals: Oscar die niet bang is van de dood. Hij beseft dat zijn leven bijna ‘gedaan’ is en probeert niet aan de angst te denken. In plaats daarvan beleefd hij de tijd van zijn leven. Ik herken mezelf hierin omdat ik ook niet bang ben voor de dood. Volgens mij gebeurt dit akelige moment zodanig snel dat we het nooit beseffen.

Er waren ook enkele fragmenten waarin ik mezelf niet herkende zoals: de relatie tussen Oscar en zijn ouders. Eerst was Oscar boos op zijn ouders omdat ze 'het' verzwegen hadden. Ik zou dit helemaal niet kunnen. Ik kan niet lang boos zijn op mijn ouders omdat zij voor mij, een vaste steun zijn. Ik heb zelf een zeer goede band met mijn ouders en ik vertel hen ook veel waardoor ik eigenlijk nooit boos kan zijn op hen.

Mijn eerste gekozen scène gaat over "de vele ballonnen die Oscar naar God schrijft". Ik word hier spontaan vrolijk van omdat ik vroeger zelf veel brieven geschreven heb. Voor mij is het herkenbaar  en ik vind dit een mooi gebaar van zowel haar (Rose) als van hem (Oscar). Rose stelt voor om een brief te schrijven en dit is een mooi initiatief van haar. Oscar doet dit ook (om zijn tijd te vullen) en schrijft uiteindelijk meerdere keren naar God, in de hoop dat zijn meeste wensen uitkomen. Bij deze scène komt ook mijn eerste gekozen woord aan bod, namelijk: sententie. Vele woorden en wensen die hij naar God schrijft, zetten me aan het denken en krijgen een mooie betekenis. Een voorbeeld van zo een sententie vanuit de film was: ‘Verleiden doe je met je hart’. Deze zin vond ik zeer mooi omdat ze me aan het denken zetten. Ik kan nadenken over de zin van het leven.

Mijn tweede gekozen situatie gaat over "de verjaardagen". Mevrouw Roze toont aan dat Oscar elke dag (van de twaalf dagen), tien jaar ouder wordt in zijn gedachten. Door deze ‘korte’ tijd, beseft hij dat hij moet genieten van zijn resterende leven. Hij moet nog van alles beleven voor zijn dood zoals: verliefd worden, ouder worden, plezier en genieten van de mensen rondom hem. Doordat Roze deze jaren uitlegt, merk ik dat ze begaan is met Oscar. Ze heeft veel empathie en ze wil er zijn voor de jongen wanneer het nodig is. Dit herken ik ook bij mezelf. Ik heb veel empathie voor  vrienden en wil zoveel mogelijk helpen waar ik kan. Ik vind het belangrijk dat vrienden op mijn steun kunnen rekenen en dat ze me zien als een echte vriend die respect heeft voor hen.

Mijn derde gekozen situatie gaat over "Oscar leert Peggy kennen". Peggy is ook een patiënt uit de kliniek die blauwzucht had. Oscar vindt Peggy mooi en heeft nog een wens met haar. Hij wil met haar trouwen, nog voor hij sterft. Hij wilde graag verkering met haar maar hij durfde het haar niet vragen. Samen met de hulp van mevrouw Rose slaagt hij erin om zijn liefde te krijgen en uiteindelijk trouwen ze. Ik vind deze scène zeer ontroerend omdat zijn wens uiteindelijk in vervullen gaat. Oscar heeft niet op!

Ik denk dat de regisseur meerder boodschappen wilde duidelijk maken zoals: “maak het beste van je leven”, “geniet van de mooie momenten” en “wees er voor je medemens”. Hij wil aantonen dat, om welke reden dan ook, je iedere dag moet plukken zoals die komt. Denk dus niet over zorgen van gisteren en van morgen maar leef vandaag want iedere dag is anders. Geniet van de kleine dingen en vooral van de mooie momenten! Als laatste wil de regisseur ook aantonen dat vrijwilligerswerk goed is. Het is goed om te luisteren naar anderen en we moeten elkaar helpen. Rose bloeide open en had aandacht voor Oscar. Ze wilde er zijn voor Oscar en dat zouden we meer moeten doen voor elkaar. Het maakt ook niet uit wie die vrijwilliger of medemens is, zolang je maar kunt luisteren, genieten en plezier beleven.

Mijn volgend punt gaat over de gelijkenissen en verschillen tussen mijn visie en dat van de filmmaker. Een gelijkenis is: De relatie tussen Oscar en Rose. De twee personages hebben een echte vriendschapsband opgebouwd en ook ik vind dit zeer belangrijk in het leven. Zonder vriendschap zou ik me niet goed voelen. Een verschil is: Het geloof. De regisseur is er zich van bewust dat er een God bestaat boven in de hemel. Ik geloof dat er een steun is maar weet niet zeker of dit God is. Misschien is dit een andere persoon die ons kracht en moed heeft.

Mijn brief is bijna ten einde, ik weet het, het is nogal veel maar ik zou je toch nog mijn levensvisie willen meedelen omdat die een duidelijke boodschap omvat. De laatste jaren, kwam ik vaak tot het besef dat ik me niet om alles moet druk maken. Vroeger trok ik me veel te veel aan en wou ik iedereen helpen. Nu besef ik dat ‘iedereen helpen’ niet haalbaar is want niet iedereen is je vriend. Ik leer steeds meer en meer om me minder druk te maken want ik  moet meer genieten van de kleine en mooie momenten in het leven. De tijd is veel te kort om stil te staan bij de ‘nutteloze’ dingen. Ik heb ook geleerd dat je je nooit mag schamen voor je emoties en dat je tevreden moet zijn met wie je bent! Al ben je ziek of kerngezond, geniet van je leven, laat je niet te veel lijden door je angsten of andere pijnlijke momenten. Laat zien wie je bent en aan mijn allerbeste vriendin: bekijk zeker eens deze film zodat ook jij mijn visie begrijpt. Bovendien is de film een echte aanrader omdat het vele elementen bevat zoals liefde, plezier, afscheid, een traantje en vooral een echte vriendschapsband...

Liefs Deirdre x