De PKG-schaal.

De eerste vraag die ik aan mezelf stelde, was: geloof ik of geloof ik niet? 

Het resultaat verschilt niet veel maar volgens de PKG-schaal zou ik eerder gelovig zijn dan ongelovig. Ik ga deels akkoord met dit resultaat. Als eerste ga ik akkoord omdat ik eigenlijk wel geloof in bepaalde dingen van het leven. Dingen die dagelijks gebeuren en waarvoor geen uitleg nodig is. Ik denk hierbij vooral aan de eenvoudige dingen in het heden en niet zo zeer de dingen uit het verleden. Bijvoorbeeld: Ik geloof dat dromen en wensen kunnen uitkomen maar enkel als je er hard genoeg in gelooft en de moed niet opgeeft. Ik geloof dat er achter de Bijbelverhalen een diepere betekenis zit. Ik geloof niet in het feit dat Adam en Eva de eerste 'mensen' waren op aarde omdat dit nooit echt bewezen is. Het komt er dus sterk op neer dat ik graag bewijzen heb omdat deze wetenschappelijk aantoonbaar zijn.

De tweede vraag die ik mezelf stelde, was: Geloof ik in de letterlijk of symbolische interpretatie?

Hieruit bleek volgens de PKG-schaal, dat ik meer in de symbolische betekenis geloof dan de letterlijke betekenissen. Ook met dit resultaat ga ik akkoord omdat ik er zeker van ben dat de historische verhalen uit de Bijbel een veel diepere betekenis hebben dan dat ze geschreven staan. Bijvoorbeeld: "De parabel van de verloren zoon". Voor wie het verhaal vergeten is, kan je op de link klikken. Op pagina 2 staat het verhaal geschreven, de betekenis staat op pagina 3.
De parabel van de verloren zoon.pdf

Deze parabel heeft een mooie boodschap: je moet elkaar kunnen vergeven voor zijn fouten en er zijn voor elkaar. De jongste zoon trapt eerst op de ziel van zijn vader door naar zijn erfdeel te vragen maar uiteindelijk ziet hij zijn stommiteiten in en komt terug thuis. De oudste zoon vindt het oneerlijk maar zal uiteindelijk zijn broer vergeven. Vergeving is hierbij dus de achterliggende boodschap en daar geloof ik wel in. Ik geloof dat bij veel verhalen een diepere boodschap is.

Als laatste aspect kon ik vaststellen dat mijn resultaat vastligt met de tweede naïviteit ofwel het post-kritisch geloof. Zoals in de cursus staat: geloven is een zoektocht. Ik vind dit wel waar omdat je jezelf leert kennen op allerlei niveaus. Je staat stil bij enkele diepzinnige -en levensvragen. De levensvragen mogen niet uit de weg worden gegaan. Je zoekt je eigen geloof en eigen mogelijkheden.